Medellin
Door: Marc van Hamersveld
Blijf op de hoogte en volg Marc
09 Oktober 2016 | Colombia, Salento
Opnieuw heb ik een moment gevonden om een stukje te schrijven over onze belevenissen in het verre continent ‘Zuid Amerika’.
Met deze blog sla ik een brug tussen de ervaringen in Medellin en het moment van schrijven, de aankomst en verblijf in Salento.
Dinsdag 4 oktober zijn we per vliegtuig naar Medellin afgereisd.
De keuze om te vliegen is gemaakt vanwege het feit dat het vliegen in Colombia erg goedkoop is, en vanwege het feit dat een busreis ons een dag zou kosten, vliegen kost slechts twee uur, van deur tot deur.
De vlucht is kort maar turbulent, we verplaatsen ons binnen een depressie, een onweerswolk. Met enige opluchting zetten we voet op vaste grond :-) Welkom in Medellin!
We verkozen vervolgens een bus shuttle boven een duurdere taxirit om in het centrum van Medellin uit te komen, afstand: 39 km.
Op intuïtie stappen we uit, en zijn dan nog 5 autominuten verwijderd van het hostel, Hostel Purple Monkey.
Leuk hostel, goede sfeer, mooie bar, echter wel een enorm warme kamer (30 graden), en een ventilator die constant staat te blazen. Vandaar dat we besluiten na 1 nacht te verkassen naar een ander hostel.
Medellin kan je omschrijven als een stad waarin de technologische -en sociale vooruitgang van Colombia waar te nemen is. De stad kent een subliem openbaar vervoer systeem, bestaande uit een metro, tram en cablecar. Deze zijn direct op elkaar zijn aangesloten en zodoende kan men zich snel verplaatsen door deze miljoenen stad.
De plaats kent een zwarte geschiedenis, een jaar of 20 geleden was de stad nog in de greep van de guerrillas, en wierp de handel in drugs zijn schaduw over de stad. Het was tot een jaar of tien geleden een stad die hoog in de ranking stond qua onveiligheid en was daarmee een stad die gemeden werd door toeristen.
Hedendaags komen er meer en meer toeristen. Dat er toeristen komen is een teken dat de veiligheid toeneemt, iets waar de mensen in de stad trots op zijn.
Pleinen en gebouwen in het teken van criminaliteit hebben nu een maatschappelijk-openbare functie gekregen. Denk hierbij aan kunst, scholen of een bibliotheek.
Het openbaar vervoer systeem verbindt de verschillende wijken met elkaar en daardoor ook de verschillende milieus, het is meer dan een vervoermiddel.
Tijdens ons verblijf in Medellin hebben we o.a. een free walking tour gedaan, een tocht in de kabelbaan gemaakt en een uitstapje gemaakt naar Guatape, de geboorteplaats van Pablo Escobar.
Daar zijn we door de vele souvenirs shops gelopen en hebben we genoten van een adembenemend uitzicht. Om tot dit uitzicht te komen hebben we 675 traptreden geslecht, wat redelijk pittig was. (Piedra Del Penol)
Na twee volle dagen en drie nachten zijn we vrijdag 7 oktober per bus vertrokken naar Salento, de plaats in de koffie regio en vlakbij de ‘Valle de Cocora’, de vallei met de langste palmbomen ter wereld.
Na een acht uur durende rit zijn we aangekomen in werkelijkheid een fantastische hostel.
Later meer...
Met deze blog sla ik een brug tussen de ervaringen in Medellin en het moment van schrijven, de aankomst en verblijf in Salento.
Dinsdag 4 oktober zijn we per vliegtuig naar Medellin afgereisd.
De keuze om te vliegen is gemaakt vanwege het feit dat het vliegen in Colombia erg goedkoop is, en vanwege het feit dat een busreis ons een dag zou kosten, vliegen kost slechts twee uur, van deur tot deur.
De vlucht is kort maar turbulent, we verplaatsen ons binnen een depressie, een onweerswolk. Met enige opluchting zetten we voet op vaste grond :-) Welkom in Medellin!
We verkozen vervolgens een bus shuttle boven een duurdere taxirit om in het centrum van Medellin uit te komen, afstand: 39 km.
Op intuïtie stappen we uit, en zijn dan nog 5 autominuten verwijderd van het hostel, Hostel Purple Monkey.
Leuk hostel, goede sfeer, mooie bar, echter wel een enorm warme kamer (30 graden), en een ventilator die constant staat te blazen. Vandaar dat we besluiten na 1 nacht te verkassen naar een ander hostel.
Medellin kan je omschrijven als een stad waarin de technologische -en sociale vooruitgang van Colombia waar te nemen is. De stad kent een subliem openbaar vervoer systeem, bestaande uit een metro, tram en cablecar. Deze zijn direct op elkaar zijn aangesloten en zodoende kan men zich snel verplaatsen door deze miljoenen stad.
De plaats kent een zwarte geschiedenis, een jaar of 20 geleden was de stad nog in de greep van de guerrillas, en wierp de handel in drugs zijn schaduw over de stad. Het was tot een jaar of tien geleden een stad die hoog in de ranking stond qua onveiligheid en was daarmee een stad die gemeden werd door toeristen.
Hedendaags komen er meer en meer toeristen. Dat er toeristen komen is een teken dat de veiligheid toeneemt, iets waar de mensen in de stad trots op zijn.
Pleinen en gebouwen in het teken van criminaliteit hebben nu een maatschappelijk-openbare functie gekregen. Denk hierbij aan kunst, scholen of een bibliotheek.
Het openbaar vervoer systeem verbindt de verschillende wijken met elkaar en daardoor ook de verschillende milieus, het is meer dan een vervoermiddel.
Tijdens ons verblijf in Medellin hebben we o.a. een free walking tour gedaan, een tocht in de kabelbaan gemaakt en een uitstapje gemaakt naar Guatape, de geboorteplaats van Pablo Escobar.
Daar zijn we door de vele souvenirs shops gelopen en hebben we genoten van een adembenemend uitzicht. Om tot dit uitzicht te komen hebben we 675 traptreden geslecht, wat redelijk pittig was. (Piedra Del Penol)
Na twee volle dagen en drie nachten zijn we vrijdag 7 oktober per bus vertrokken naar Salento, de plaats in de koffie regio en vlakbij de ‘Valle de Cocora’, de vallei met de langste palmbomen ter wereld.
Na een acht uur durende rit zijn we aangekomen in werkelijkheid een fantastische hostel.
Later meer...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
