Arround Lima 2/2

Na mijn eerste verslag vanuit Lima, hier het tweede verslag van de auto reis rondom Lima.

Zoals gezegd hebben we ons de eerste twee dagen in en rondom Paracas begeven, na deze twee dagen was het hoognodig om te verkassen, zo spannend is het plaatsje niet naast de zand duinen en het zee leven, op naar Yauyos! Dit op zes uur rijden van Paracas en meer in de richting van Lima waar wij onze auto op vrijdag weer in moeten leveren.

De weg terug, de weg richting Lima is een stuk beter te berijden in het schijnsel van de zon, de zon die deze dag uitbundig scheen en waarbij er geen teken was waar te nemen dat dit zou veranderen deze dag. De air condition draaide op volle touren toen we het eerste de beste tankstation binnen reden, we wisten tenslotte niet welke faciliteiten er aanwezig zouden zijn in het park en besloten de tank volledig vol te gooien.
Ik rekende contact af, nog enkel 130 Solos in de portemonnee voordat we de resterende 500 Solos moesten gaan aanspreken, deze had ik ergens anders opgeborgen. Een slimme zet zo later zou blijken.

Het was inmiddels rond het middaguur en ik denk wel dat we op dat moment 1/3 van de totale reis afstand hadden afgelegd in tijd, toen hetgeen gebeurde waarvoor we gewaarschuwd waren door het verhuur bedrijf, een aanhouding door de politie. Helaas voor ons bleken wij onze lichten niet aan te hebben op deze zon overgoten dag en deze "overtreding" zou volgens een schimmig boekje dat ze bij zich droegen 976 Solos kosten, omgerekend 246 euro's.
Snel bleek dat er onderhandelingsmogelijkheden waren nadat ik voorstelde dat ik een belletje zou plegen naar de verhuur bedrijf, de dreiging dat we mee diende te gaan naar het politie bureau verviel ook plotsklaps en we hoefde nog "maar" 500 Solos te betalen. Omdat ik slechts 140 Solos in mijn portemonnee had en deze heren uit waren op een bekeuring vanuit persoonlijke grondslag zou een kleiner geldbedrag al voldoende kunnen zijn zo beredeneerde ik. Het geringe bedrag en het tonen van de lege portemonnee bleek voldoende om deze heren af te wimpelen, we kregen zelfs nog 10 Solos terug voor de tolweg :).

De "mogelijk" tweede uitdaging van die dag volgde snel toen we snelweg af gingen en het maar moest blijken hoe deze wegen er aan toe waren, dit gezien het feit dat de eigenaar van het hostel in Paracas had aangegeven dat de wegen naar en in het park in slechte staat zouden verkeerden en of dat het maar de vraag was of wij het zouden redden met deze auto. Het bleek mee te vallen, slechts kleine stukken wegdek waren niet geasfalteerd en het aantal gaten in de weg was niet zo erg als we ons hadden voorgesteld. Het laatste half uur, de bergweg naar het hoog gelegen Yauyos was wel een uitdaging voor onze auto, ternauwernood in versnelling 1 bereikten we dit dorpje. Yauyos leek op het eerste gezicht zo klein en zo vervallen dat er van overnachtingsmogelijkheden geen sprake kon zijn, dachten wij. Na het verkennen van enkele smalle straatjes en het betreden van enkele huizen die te boek stonden als slaapgelegenheden, zonder succes. (er was niemand), troffen wij via via toch een gezin aan die aan de rand van het dorp een viertal kamers had staan, nieuw en nog naar beton ruikend maar prima voor één nacht, beide een eigen kamer aangezien de prijs slechts 7,50 euro per persoon was. Grappig detail: De eet gelegenheden die er zijn boden een tal van gerechten aan, maar zoals zo vaak eindigende we met een bord met rijst, aardappel en uiteraard een groot stuk kip :)

Op de woensdagmorgen 17 januari waren we vroeg op, ontbeten we in een plaatselijke eet gelegenheid waarbij op het menu kip, rijst, aardappel en ei stond. Uiteraard stond de TV aan, de ene naar de andere Spaanse soap kwam voorbij, dit zou een aantal dagen later drastisch veranderen aangezien de paus een viertal dagen in Lima zou verblijven, reden om 24 per dag paus uit te zenden. We sloten ons ontbijt af met Yugo de Naturales Papaya, Deze was in tegenstellingen tot eerdere bestellingen lauw, erg goor!. ik kreeg er een aantal uren later nog oprispingen van.

Het landschap veranderde zodra wij de grens van het park overstaken. Waar we die dag startte in een landschap van enorme rotsketens met als enige begroeiing een variatie aan cactussen en kleine meertjes, was er een plotselinge transformatie naar een grilliger landschap waarbij de rotsen de vorm duidelijk de danken hadden aan de rivieren, de rivieren waarbij het water, door de enorme hoogteverschillen een snelheid meekreeg zodat je kan spreken van de werking van een schuur machine, dit met als uitkomst dit bijzondere landschap.
De wegen waren bij het betreden van het park smaller geworden maar niet per definitie slechter, het gevaar zat m vooral in de het opduiken van tegenliggers in de vele bochten waarbij het overzicht volledig weg was.

Dit rit naar het volgende plaatsje was slechts 2 uur, maar vanwege de vele stops waarbij we het natuurgeweld, met name de krachtige watervallen, onberispelijke meertjes en ruwe rotspartijen, maar parkeerde wij onze auto na vier uur op het kerk pleintje van Huancaya.
De slaap plek, dit maal vooraf geboekt via booking.com bleek onvindbaar en vanwege de slechte telefoon ontvangst lukte het pas na twee uur om verbinding te leggen met de eigenaar, de eigenaar die ons vervolgens oppikte van het kerk plein. Gek dat wij het niet konden vinden in een plaatsje van misschien maar 50 personen zou je zeggen, echter was de naam op de gevel anders dan de naam die bij booking.com wordt gebruikt, handig! :). Door de enorme regenval en de kou die er mee gepaard ging is deze dag een beetje in het water gevallen, wel zijn we nog naar een naburig dorp gereden waarbij we bij het verlaten van "ons" dorp werden geconfronteerd met een vorm van toeristen belasting, het dorp hek zat dicht en na betalen van 5 Solos mochten wij pas onze weg vervolgen.

Donderdag, de dag na deze woensdag stond in het teken van het verlaten van het park aan de noord kant zodat wij nog slechts enkele uren van Lima af zouden zitten en het vrijdag slechts een formaliteit zou zijn om de auto in te leven voor 13:30. Helaas bleek de weg naar deze uitgang dicht, enorme rotsen waren neergekomen op deze weg en het was duidelijk dat we rechtsomkeer moesten maken. Plan B was het verlaten van het park aan de zuidkant waar we ons als doel hadden gesteld om een plaats als Jauja of Huancayo te bereiken, plaatsen met een duidelijk grotere omvang maar wel 7 uur verwijderd van Lima. Deze rit trakteerde ons tegen alle verwachtingen in op een landschap dat weer volledig afweek in tegenstelling tot de dagen ervoor. Op een hoogte van uiteindelijk 4300 meter stonden wij midden in de sneeuw op een bergtop met eindeloos zicht, zicht op sneeuwtoppen, bevroren meertjes en kleurrijke bergketens.

Rond etenstijd kwamen wij aan in een voorstad van Huancayo, prima als transport hub voor de reis naar Lima de dag erna. Een hotel snel gevonden en een restaurant die meer serveert als kip ging ook relatief snel. Deze keer keer pizza uit de magnetron, slappe hap maar de smaak was prima en leuk detail is dat de jongens en meisjes in deze zaak ons bij het verlaten vroegen om een gezamenlijke foto, een foto in de deur opening, trots als ze zijn dat er "buitenlanders" hebben gegeten in hun eet tent. Leuk!

De rit naar Lima, deze bestond nog uit o.a. vijf uur rijden op een zogenaamde dodenweg. Deze benaming heb ik zelf toegekend aan deze bergweg aangezien de vele kruisjes en gebedshuisjes langs de kant van de weg die het aantal doden vertegenwoordigen en je als waarschuwing kan zien. Gek genoeg hebben wij vele inhaalmanoeuvres gezien waarbij het zicht er gewoonweg niet was. Gelukkig is ons een ongeluk voor onze ogen bespaard gebleven. Het inhalen is ook wel te begrijpen vanwege de vele vrachtwagens die van ellende bijna uit elkaar vallen en ternauwernood een bergpas over komen waarbij de snelheid soms lager ligt dan 10 km/ph.

Ondanks het feit dat de paus in Lima was bij aankomst op die vrijdag is het ons toch gelukt binnen 7 uur naar Lima te rijden en om klokslag 13:30 de auto in te leveren.