Busreis Patagonie

Waarom staan we stil? Het is 00:23 en we staan met onze bus al bijna een uur geparkeerd naast plaza San Martin. Voor de duidelijkheid, we zijn vanuit El Chalten onderweg naar Los Antiquas, een reis per bus van +- 10 uur. Om 22:00 reden we weg, bijna stipt op tijd, daarna begon eerst het entertainment systeem te haperen, de ene na de andere film werd gestart echter zonder succes, na een aantal minuten sloeg het systeem uit waarbij ook de verlichting en airconditioning de geest gaf.
Een korte stop van de bus betekende elke keer een herkansing voor het volledige systeem.
Op ten duur werd het waarschijnlijk voor lief genomen dat het entertainment systeem uit bleef staan en dat de verlichting aan en uit ging in een frequentie van vijf minuten. Zeer irritant.

Plaza San Martin, als ik deze bekijk van uit de bus, is een mooi ingericht park met mooie bankjes, groen gras en evenzoo groene bomen. Buiten spelen kinderen, opmerkelijk op dit tijdstip, een schrijven inmiddels 00:31 en er is nog geen beweging in de bus geweest laat staan dat we de stand van zaken hebben doorgekregen on de vorm van informatie voorziening. Menigeen slaapt, ik heb het idee dat ik, naast het personeel van de bus, wakker ben…een gevoel dat ik ken, ik slaap vrijwel nooit in een voertuig. Concluderend, er is in de zeven jaar van afwezigheid niks veranderd op het oog, de informatie voorziening daar schort nog steeds veel aan en vertragingen zijn gewoonweg een onderdeel die onomstotelijk horen bij Openbaar vervoer in Argentinië. Ik zelf maak mij in de verste verte niet druk om de situatie, dit hoort er nou eenmaal bij, je gewoon neerleggen bij de ontstane situatie en afwachten wat komen gaat. Uiteindelijk drink je op korte of langer termijn weer een biertje op het terras, en blijkt dat je toch weer ergens bent uitgekomen .

De klok slaat 00:39, de moter van de bus draait nog steeds, verder geen verandering.De batterij van mijn telefoon raakt leeg en deze gebeurtenis grijp ik aan om mijn verhaal af te breken.

00:47: Ik zal mij uitwijden over de reis plannen voor de komende dagen, nu ik toch aan het schrijven ben, waarom niet? Binnen een dag of twee hopen we in Barilochne aan te komen waar vanuit wij het zeven meren gebied gaan verkennen, uiteindelijk arriverend in San Martin de Los Andes. Hierna keren we terug naar Barilochne waar wij de kerstdagen gaan doorbrengen. Onze reis gaan wij tenslotte vervolgen naar Chili waar wij per vliegtuig Santiago aandoen en uiteindelijk Corjan treffen in het noorden van Chili op 28 december. Locatie: Atacama dessert. De weken erna tekenen zich af maar zijn nog wel enigzins ongewis en daardoor nog niet levensvatbaar om te delen.

Ik hoop dat in Chili en Bolivia de inflatie niet zo heeft huisgehouden als ik Argentinië, de prijzen van levensmiddelen maar zeker die van het bus vervoer rijzen de pan uit. Voor een busreis betaal je zeker 2x zoveel als een zeven jaar geleden, daarbij kun je zeker spreken over West europeesche prijzen. Een land voor een goedkope vakantie is het al lang niet meer, tenminste uitgaande van mijn ervaringen uit de eerste week. Je ziet het kelderen van de waarde van de nationale munt, de Peso ook terug bij de pin automaten, de mensen staan er letterlijk in de rij om geld te kunnen opnemen. Wijzelf hebben een tig aantal geld automaten geprobeerd voordat het geld uit de muur kwam voor ons. Excursies betaal je bij voorkeur in contanten, daarbij kan je kortingen bedingen tot wel 30 %. Ook een teken dat er weinig contant geld in omloop is, weinig contanten ten opzichte van de opgelopen prijzen.

01:07: draaiende motor, verder geen verandering. Het parkje ligt er nog steeds evenzoo bij zo kan ik waarnemen uit mij raampje. Soms vraag ik mij wel eens af; wat doe ik het aan de andere kant van de wereld, mijzelf onderdompelen in de ene naar de andere ontbering. Het antwoord is simpel; het is gewoonweg een verslaving om de wereld te ontdekken, de adembenemende natuur, de mooie mensen en de verschillende culturen. Het maakt je rijker, niet qua geld…het kost een godsvermogen, maar het maakt je rijker als persoon, ervaringen en indrukken vormen jou op deze manier.

01:24 We staan nog stil, ik ga muziek luisteren en proberen te slapen. Tenminste ik ga vanuit die hoedanigheid proberen in slaap te komen.
02:28 De motor slaat uit, er wordt ogenschijnlijk aan de bus gesleuteld afleidend uit het het geluid van moeren en bouten en vanwege het luidde gepraat. Inmiddels heb ik wel honger gekregen, gelukkig hebben we nog wat kaas en brood in de tas, over van een paar dagen geleden. Smaakt prima. Afwachten maar weer.

03:27 We rijden!!!
13:30 gearriveerd op de bestemming, slechts vier uur vertraging.

Morgen, 19 december gaan we per bus naar Barlochne, een reis van twaalf uur, een kijken hoe vlotjes dat gaat verlopen. More to come :-)